Hradczany - znak rozpoznawczy Pragi
Wzgórze nad Wełtawą to od IX wieku przestrzeń zarezerwowana wyłącznie dla kompleksu zamkowego. Zamek Hradczany to dawna siedziba królów czeskich. Usytuowany jest w jednej z najbardziej znanych praskich dzielnic – Hradczany. Od 1918 roku stanowi siedzibę prezydenta Czech.
To niezwykły kompleks, który współcześnie zajmuje obszar 45 hektarów i otacza trzy, wewnętrzne dziedzińce. Początkowo przyjmował postać niewielkiej warowni z drewnianymi umocnieniami oraz wałami ziemnymi. Z biegiem lat przybywało kamiennych fortyfikacji, a także dołączyły do niego bazyliki i kościoły nawiązujące do niemal wszystkich stylów architektonicznych.
Do Zamku Praskiego wchodzi się przez rynek na Hradczanach. Pierwszy dziedziniec prowadzi przez Bramę Macieja na drugi dziedziniec, gdzie usytuowane są niezwykła barokowa fontanna i studnia miejska. Trzeci dziedziniec stanowi centrum praskiego zamku. Znajduje się w tym miejscu Katedra Św. Wita i bazylika Św. Jerzego. Budowa Katedry trwała ponad 600 lat. Jej pierwszym architektem był Francuz – Mateusz z Arras. Jego dzieło kontynuował Peter Parléř i jego synowie. Katedra Św. Wita jest ogromnym obiektem, którego długość wynosi 124 metry, szerokość (nawy głównej) – 60 metrów, zaś wysokość sklepienia – 33 metry. We wnętrzu Katedry znajduje się olbrzymia nawa główna, 21 kaplic bocznych, a także rozeta z wirażem Stworzenia Świata, do której wykorzystano 27 tysięcy kawałków barwnego szkła. (Powierzchnia rozety wynosi ponad 100 metrów kwadratowych). Z boku Katedry znajduje się kaplica Św. Wacława. Z ponad stumetrowej wieży katedralnej rozpościera się piękna panorama na całe miasto. Budowę Katedry zakończono w 1929 roku. Aktualnie stanowi ona miejsce przechowywania czeskich klejnotów koronacyjnych. Podziemia zostały przeznaczone na grobowce czeskich królów. Katedra Św. Wita jest największym kościołem w Pradze.
Hradczany to nie tylko monumentalny zamek. Na uwagę zwiedzających zasługują również Uliczka Nowy Świat i Złota Uliczka, a także Ogrody Królewskie, z których widok rozpościera się na plac Belweder. Turyści mogą również korzystać z licznych tarasów widokowych, oranżerii oraz podziwiać śpiewającą fontannę.
Złota Uliczka z kolei to zabudowa szeregowych, maleńkich domków, które zostały dobudowane w 1597 roku do wnęk zamkowych murów obronnych. Początkowo szerokość uliczki nie przekraczała jednego metra, ponieważ została ona zabudowana po obu stronach. Jak głoszą legendy, Złota Ulica była miejscem alchemików, którzy poszukiwali kamienia filozoficznego. Cesarzowa – Maria Teresa w XVIII wieku wydała rozkaz zastąpienia drewnianych domków, domami z cegieł.
Spacer po Hradczanach to niezwykłe przeżycie nie tylko architektoniczne, ale również duchowe. Magia miejsca przyciąga rzesze turystów przez cały rok.