Tańczący Dom to projekt autorstwa amerykańskiego architekta Franka Owena Gehry’ego vel Ephraim Goldberga oraz jego słowackiego kolegi Vlado Milunic’a.

Główny architekt – Franka Owena Gehry należy do kluczowych przedstawicieli dekonstruktywizmu. Budynki, które tworzy mają charakter kolażu składającego się z powyginanych brył. Projektant wykorzystuje rozmaite, nieprzystające do siebie materiały (np. siatka druciana, tytan, beton itp.) Jego najsłynniejsze dzieło – Museum Guggenheima w Bilbao zachwyca ludzi z całego świata. Franka Owena Gehry jest również autorem projektu architektonicznego nowego muzeum Guggenheima w Zjednoczonych Emiratach Arabskich w Abu Dhabi. Jego otwarcie zaplanowano w 2017 roku. Do znanych i niezwykłych prac amerykańskiego architekta zalicza się również: Barcelońską Rybę, Muzeum EMP, czy Koncertową Halę Walt’aDisney’a.

Tańczący Dom powstał w 1996 roku z inicjatywy ówczesnego prezydenta Vaclava Havela, który po Aksamitnej Rewolucji postanowił wybudować niezwykły budynek. Przy jego projektowaniu wykorzystano oprogramowanie „Catia”, przeznaczone do projektowania w przemyśle i awiacji. Budynek znajduje się na jednym z krańców Pragi, nad Wełtawą i zajmuje przestrzeń znajdującą się pomiędzy zabudowaniami w stylu gotyckim, barokowym, a także budowlami w stylu art nouveau (charakterystyczne dla praskiej architektury).

Tańczący Dom stanowi przykład typowego stylu dekonstruktywistycznego. Posiada niezwykłe kształty linii, nieproporcjonalne elementy. Składa się z dwóch centralnych budynków. Pierwszy z nich stanowi szklana wieża, która rozszerza się w górze i na dole, a na dodatek jest podparta wygiętymi podporami. Z kolei drugi budynek nawiązuje w swoim wyglądzie do płynącej rzeki. Namalowane na betonowej powierzchni fale, wyglądają tak, jak by nurt rzeki obmywał budynek. Okna zostały rozmieszczone na różnych wysokościach (na linii fal).

Dom swym kształtem przypomina tancerzy. (Niektórzy dostrzegają w nim również pochyły pień drzewa, wazon.) Smukłe kolumny przywodzą na myśl tańczącą parę i doczekały się nawet filmowych imion: Ginger i Fred, które miały nawiązywać właśnie do słynnej pary tancerzy Freda Astaira i Ginger Rogers.

Budynek zwieńczony został kolistą kopułą, która została wykonana z blachy. Fasada budynku została ozdobiona namalowanymi łukami, które maja symbolizować fale Wełtawy.

Oprócz niezwykłej architektury Tańczący Dom posiada ogromne przestrzenie biurowe. Parter budynku został zaadaptowany na kawiarnię, a najwyższe piętro na restaurację z tarasem widokowym.
 
Każde piętro budynku ma inny rozkład (ze względu na założenia projektowe). Tańczący Dom został doskonale wkomponowany w kamienice Nowego Miasta. Stanowi śmiałe zestawienie tradycji  z nowoczesnością. Ponadto budynek ten jest również symbolem wolnego państwa, które odzyskało wolność.